Pałac w Siedlcu

Klasycystyczny Pałac w okolicach Poznania

Urodzony w Dreźnie architekt Jan Chrystian Kamsetzer (niemiecki Johann Christian Kamsetzer) został po pierwszym rozbiorze Polski w 1773 roku nadwornym architektem króla Stanisława II. Odegrał kluczową rolę w licznych ważnych projektach budowlanych wzdłuż warszawskiego Traktu Królewskiego. Do jego najbardziej znanych realizacji należy przebudowa Pałacu Łazienkowskiego w Warszawie, pierwotnie zaprojektowanego przez Tylmana van Gamerena, którą wykonał we współpracy z Dominikiem Merlini. Oprócz działalności w stolicy, Kamsetzer był również cenionym architektem rezydencji szlacheckich w innych regionach Polski.

Klasycystyczny Pałac w Siedlcu, na wschód od Poznania (Poznań), uznawany jest za jedno z jego najważniejszych dzieł i ilustruje okres przejściowy między barokiem a klasycyzmem. Budowa pałacu rozpoczęła się już w 1770 roku na zlecenie Antoniego Krzyckiego, jednak dopiero od 1790 roku uzyskał on swój obecny wygląd, z charakterystycznym podpisem Kamsetzera. Budynek ma plan w kształcie litery U z dwoma krótkimi skrzydłami bocznymi z antresolą oraz centralny ryzalit kolumnowy zwieńczony trójkątnym frontonem, w którym znajduje się relief rzymskiego rydwanu zaprzężonego w trzy konie. Charakterystyczny jest niski parter z halą, podczas gdy reprezentacyjne pomieszczenia znajdują się na piętrze.

Pałace w okolicach Poznania

Ślady polsko-niemieckiej kultury szlacheckiej

Dwory w Wielkopolsce

Mimo powojennego użytkowania komunalnego, enfiladowo rozmieszczone, klasycystyczne wnętrza piętra, w tym sala balowa w skrzydle południowym, zachowały się w bardzo dobrym stanie. Prywatni właściciele odrestaurowali je zgodnie z oryginałem. Część pałacu jest nadal zamieszkana prywatnie. Przylegający park w stylu angielskim z kilkoma stawami zajmuje obecnie około 6 hektarów.

Do 1945 roku Siedlec pozostawał w posiadaniu różnych znamienitych polskich rodzin szlacheckich i należał do najważniejszych majątków regionu, o powierzchni ponad 680 hektarów. Ostatnim właścicielem był wielki właściciel ziemski i generał hrabia Ignacy Mielżyński. Do majątku rodziny Mielżyńskich należał także folwark w Chobienicach (Pałac w Chobienicach), będący wówczas nowoczesnym wzorcowym majątkiem z produkcją nasion, hodowlą bydła, owiec i koni, rybołówstwem oraz gorzelnią i cegielnią.